Bir ağlıyorum bir gülüyorum. Ama gülüncek bir şey yok aslında. Gülmek beynin bir oyunu gibi bu aralar. Bir süre sonra demek ki bünye sapıtıyor. Kendi kendime kaldığımda aklımdan abzürt bir şey geçiyo bir bakıyorum sırıtıyorum. Sonra annem geliyor aklıma sanki görüyosa beni, bak gülebiliyo dicekmiş gibi, savunmaya geçiyorum hemen aslında gerçekten gülmüyorum diye. Deliriyo muyum acaba. Paşa tam destek.. Bak diyo ben varım hep olucam ne olursak olalım, o cümlesini tamamlayamadan ben başlıyorum gene ağlamaya. Dağıtmam lazım kafamı. İçeyim diyorum böyle gideyim bir sarhoş olayım düşünemicek kadar. Ama o zamanda günah olur rüyamda da göremem artık diye tırsıyorum açıkçası.
Geçen hafta düşündüm düşündüm spora başlamalıyım dedim, ama evde değil. Spor salonunda. Paşayla da konuştum o kadar desteğe ihtiyacım var ki... Herkez aman saçmalama otur evinde çık sokakta yürü derken, o hadi gel dedi şurda bir yer biliyorum gidelim bakalım. Budur yaaa.... Duymak istediğim bu. Gayet lüks bir spor salonu herşey var. Baya bi tuzlu. Üstelik bir hayli uzak hem eve hem işe....Ama ben bayıldım oraya... Biraz düşünelim dedik ayrıldık ordan. Ertesi güne kadar hep kurdum kafamda nasıl giderim, ya bıkarsam, ya zor gelirse, uyum sağlayamazsam, ya rahatsız olursam diğer insanlardan, çekinirsem vs... Ama bir yandan da haftalardır ilk defa hakkaten mutlu oldum içim kıpır kıpır... Yani hakikaten iyi gelecek gibi... Aklıma geldikçe çocuklar gibi heyecanlanıyorum. Aradan bir kaç gün daha geçince karda kışta o yol çekilir mi falan diye düşünmeye de başladım, ama hala istiyorum. Cesaretim kırılmadan kaydolmam lazım. Bakalım bu gün kampanyanında son günü. Az zamanım kaldı yani karar vermek için yoksa şu an ödeyeceğim paranın %30 zamlı halini ödemek durumunda kalıcam.
Yarın dayımın oğlunun düğünü var. Annem çook istemişti orda olmak. Hep beraber olmak vardı şimdi orda. Ne gerek vardı, böyle olmayabilirdi. Hiç hazmedemiyorum. Onu öldüren fink atıyo sokaklarda yeni arabasıyla.... İlahi adaleti bekliyorum...
Böyleyim işte iki normal hayat geçerken aklımdan birde annem geçiyor. Eyvah ki ne eyvah yıllar mı geçecek şimdi onsuz...
Bakalım napıcaz spor olayını akşama kadar vaktim var. İş çıkışı belki kaydolurum.... Bye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder