Selamlaar,
Nihayet başlayabildim spora. Acayip iyi geldi. Huzuru buldum resmen. 10 gün oldu bile. İlk günler bir hayli zorlandım ama şimdi alıştım. 2 kiloda verdim üstelik. Çooooo çoooo ççoook mutluyum.... 69.2 ile başladım şuan 67.3 üm maşallah.... Ya aslında 1.58 boya bu gene çok fazla ama olsun böyle azar azar gidecek inşallah.
İlk gün geldim eve hiç yorulmamış gibiyim. Yattım sabah oldu kalktım gözümü açtım yaw diyorum ne bünye varmış hiç bir yerim ağrımıyor. Ama bunu yattığım yerden söylüyorum. Ayağa kalkmamla öyle kalakaldım. Ayaklarım öyle bir tutulmuşki artık benim değiller. Adım atamıyorum. Üç gün sünnet çocuğu gibi dolaştım paytak paytak. Sonra alıştı çok şükür. En zorlandığım şey eliptik bisiklet. İlk 15 dakka onunla ısınıyorum ama cibrem çıkıyor resmen. Gerçi dün baktımda onada alıştım çok yormadı dün. Birde bir tane alet var yarasa gibi aşağıya sarkıtıyon kendini. Sırt ve bel çalışıyor. Eller çaprazlamasına omzuna koyup ordan aşağıya sarkıp kalkıyorsun. İki aleti yan yana koymuşlar ben yaparken yanımdakinede bir çocuk geldi. Ben eğiliyom o kalkıyo o kalkıyo ben eğiliyom :))) Yaparken yaparken beni bir gülmek tuttu, kendimi garip bir ayin yapıyormuş gibi hissettim çocuğunda saç sakal uzun.... Ambiyans tamam...
Eve gidince çok yorgun oluyordum eğitmenle konuştum protein ağırlıklı beslen dedi. Ben saf gibi nesfitle besleniyordum. Hakkaten yumurta, muz, ete ağırlık verince daha dinç hale geldim.
Yalnız spora başlamak içinde çok güzel bir zaman seçmişim. Yağmur çamur yok, o aşırı soğuklar yok. Nasip işte bir iş olcaksa böyle oluyor. Gene felsefe yapçam ben iyisimi gidiim....
Öyle işte yetiştirmem gereken işler var gene öff..... gidiyorum ben bye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder