Çoook yorgunum bu gün. İşe gelmeye zor ikna ettim kendimi. Hazırlanıp kapıdan kendimi çıkarasıya kadar bir beş dakka daha uyusam başımı yastığa koysam deyip durdum :)) Başkasını daha kolay ikna edebilirdim eminim.
İşler bitmiyor bitmiyor. Her gece 12 lere kadar bilgisayar başındayım ve giderek agresifleşiyorum :))) Sosyal hayattan bu kadar kopunca böyle oluyor sanıırım. Neyseki bu hafta elime yapışmış olan bu işlerden kurtulacağımı umut ediyorum. Şimdi elimdeki iş aslında benim için çok basit ama yeni teknolojiyle yapayım dedim, demez olaydım. Ben bunlar için yaşlanmışım ve sanırım kafam 2 cm daha kalınlaşmış. Önce öğren sonra başla demi. Yoook sabrım yok yok böyle kafa göz dalıyorum her şeyin içine. Noluyo sonunda bunalımdan başka.
Bir şeyleri öğrenmek ne kadar zor öğrendikten sonra ne kadar basit :)))) Ne kadar uç duygular.
1453 e hala gidemedim. hem işler engel, hemde çok dolu yahu... Ne zaman amaaan bu günde çalışmayı vereyim deyip gitsem sinemanın önnüne yer kalmamış oluyor.... Bu akşamda eğer işlerimi toparlarsam şayet gene şansımı deniyeceğim. Allah ım şu işler bitsin nolur noluur nolurr. Bıktım valla.... Yeni işlere geçmek istiyorum ve bir an önce öğrenme sürecini aşmak istiyorum. Benim anlamadığım şey şu dün gece yarılarına kadar arayıp bulamadığım bilgi parçacığı niye sabah aramadan karşıma çıkar. Bu ömrümce böyle olmuştur. Niçiiin ama niçin ... Hiç alamam ben bunu, ama bu böyledir kural gibi bişi herhalde... Murphy kanunları vardır ya bir şey ters gidecekse ters gider :)))
Neyse gene saçmalarken çenem düştü gidipte işlerimi eriteyim ben....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder