Evet efenim bu sefer dolmalardan tam puan aldım mutluyum... Şimdi ne öğrensem acaba. Zor geliyor yapmak işten çıktıktan sonra. Oturayım tv izliyeyim istiyorum ya da yatıp uyuyayım. Ama birazda sebze yemekleri yapmayı denemem lazım. Çorba morba öğrenmeli bir kaç çeşit. Sonra pilavlar falan. Makarna sosları. Ha bire dolma mı yapacaz beğendiler diye :)))
Bu aralar dantel işine iyice kafayı taktım. İlk şekerliğim bitmek üzere. İnternetten süper modeller buldum. Kuğulu kuğulu çok tatlılar. Gece yarısına kadar dantel örüyorum. Uyku akıyor gözlerimden ama bırakamıyorum. Bu kadar saracağını tahmin etmemiştim. Ama annemin eski tığı ile baya bir zor oluyor. Gidip kendime tığ alayım dedim. Ben kitapta gördüğüm numarayı adama söyledim 0.75 ve 2.5 tığ istiyorum dedim. Meyhaneci gibi müslüm gürses vari bir adam tuhafiyeci. Rahmetli Turgut Özal la çekilmiş resimleri var küçücük dükkanının sağında solunda. Dükkan harbi küçük. Adam dayı dayı "bak ablacım tığın buçuklusu olmaz" dedi. Ben mosmor oldum tabi. Kem küm ya ben yeni başladımda cart curt. Abi gene dayılanıyor "Belli oluyor zaten" ben daha da mor. abi beni ezdi bitirdi beni yani. Neyysee.... Adam bi şey ima eder gibi konuşmaya başladı tığın tekini gözümün dibine getirip rakamını gösterdi bir ara tığla gözümü oyacak sandım. O kadar yaklaştırdı ki tığı bulanık görüyordum artık. Adamdan tırsmadım dersem yalan olur. "Sen neresine bakıyon bilemiyorum" dedi imalı imalı. "Kalını var incesi var" uleyn dedim bu herif inceden inceye yavşıyomu acaba diye bir fitne düştü içime. Ama amcada yaşlı yani yok be dedim kendi kendime ne işkilli adamım. Attım düşünceyi kafamdan. Dedim sen bana her numarasından ver. On tığ aldım çıktım dükkandan. Tığlara baktıkça gülesim geliyor. Artık seri üretime geçerim. Hey Allah ım.... Akıllar dağıtılırken ben nerlerdeydim acep.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder