28 Eylül 2010 Salı

Bana neler oluyor

Evet efenim rujlar ojeler kırmızı kırmızı çantalar ayakkabılar... Kim benim ayarımla oynadı. Öyle bir çekiyorki beni renkli renkli cıvıl cıvıl şeyler. Bir gün zaptetsem kendimi ertesi gün yapışıyorum ayırabilene aşkolsun. Ben böyle değildim oysa daha bir kaç ay öncesine kadar rimel hangisidir nereye sürlür sor bilmezdim. Şimdi rimelsiz çıkmam abi. En iddalı kıpkırmızı bir çanta bakardım isterdim ama almazdım. Bu gün kıpkırmızı süründüm süslendim annemin karşısına çıktım. Ben çok sert bir tepki bekliyorum tabi ama annem benden çatlak :))) Aferin kız ne güzel olmuşun demez mi :)))) İlahi anne.... Anne hakkaten mi beni yolda o... sanmasınlar. Annem yok yok iyi dedi. Annemden aldım gazı...

Yaa burası çok kapalı sayılır yani. Bir İzmirle kıyaslanamaz. Arkadaş diyorki İzmirde sokakta elimizde biralarla dolaştık bir Allah ın kulu dönüp bakmadı. Şortlarla gezdik kimse umursamadı. Burda heryerimiz kapalı genede bakıyorlar diyor. Ve evet öyle malesef.

Neyse sınavlar hala açıklanmadı. Ve ben gerim gerim geriliyorum. Kollarımda bacaklarımda kocaman kocaman sivilceler çıkmaya aşladı sıkıntıdan. Tabi paşamızda sağ olsun insana hayatı dar ettiğinden bu sivilcemsi şeylerde payı büyüktür.

Örgüye devam şekerliğim bitti. Şimdi kış geliyorya işi büyütüp yelek örmeye karar verdim. Çok cici bir model buldum. Bakalım becerebilecek miyim. Henüz başlamadım kafam biraz rahatlasa hemen başlıcam.

2 yorum: