Ooff Offfffffff

Çok canım sıkkın. Sanki herşey üst üste geliyor. Gitme demek isterdim ama dinlemeyeceğin kesin. Hatta bunu dersen tartışırız bakışı var gözlerinde. Zor susturuyorum gözlerimi. Zira ağzımdan çıkmaya korkan kelimeler gözlerimden patır patır dökülüyorlar. Bir düşünce insanın canını yakabilir mi? Zor nefes almama neden olan göğsümü ağrıtan boğazımı ağrıtan sadece düşünceler. Çok ilginç yaratmış Rabbim bizi. Böyle zamanlarda her şey daha ağır geliyor.

Her şey daha çok canımı sıkıyor ve ben herşeye ağlıyorum. Hava kapalı, hep kapalı. Ya yağmur yağıyor yada ha yağdı ha yağacak. Bitmeyen işler yakamı bırakmıyor. İş içinde iş çıkıyor yapmam gerekenler zamana yayılıp gidiyor. Bitmediği yetmiyormuş gibi bir de mahçubiyetle eziyor.

Gözlerim kızarmasa ne güzel olurdu. Rezil olmazdım .

Bu gün kimseyle konuşmak istemiyorum. Fırsatım olsa evden çıkmazdım. Hatta yatağımdan.

Sınavlar hala açıklanmadı. Bir de ona gerildim.

Bir de arkadaştan gelen mail; Gazzede Okula bomba atılmasıyla ilgili. Şükrediyorum Allah ım iyiki ülkemde savaş yok. Savaş nasıl bir şey ya. Ne saçma. Bir anda insanlar canavarlaşıyor mu. Çocuklara, savaşla alakası olmayan, masum insanlara nasıl zarar verebiliyor. Allah yardımcıları olsun. Ordaki çocukları en azından alabilsek. Şimdi sen şehitlerine üzülsene diyenler vardır belki. Üzülüyorum hem de çok. O 17 yaşındaki kıza, ardında kalan kardeşinin döktüğü göz yaşlarına da çok üzülüyorum. Hiç anlamadım zaten terörü. Orda gezen üç beş insanı öldürünce bir şey mi oluyor ne oluyor? Yada ne zannediyorlar hadi tamam alın Türkiye sizin deyip boşaltacak mıyız ülkeyi? Savaşlar böyle çıkıyor sanırım.

Bu gün herşey çok daha vahim geliyor.